Słowo na niedzielę

19.12.2021 r. IV Niedziela Adwentu

Liturgia Słowa:

Mi 5, 1-4a, Ps 80, 2ac i 3b. 15-16. 18-19, Hbr 10, 5-10

Łk 1, 39-45

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:

«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana»

Komentarz

W tym przedświątecznym pośpiechu, zabieganiu, sprzątaniu, robieniu zakupów nawet Ewangelia zwraca nam uwagę na pośpiech: „Maryja wybrała się w drogę i spiesząc się, poszła w górskie okolice…”. Z jednej strony niezwykłe jest to, że Maryja spieszy się do Elżbiety, ale z drugiej nie powinno nas to dziwić. Pośpiech Maryi wynika z miłości. Kto ma mocną wiarę, ten z miłością niesie Chrystusa innym. I z tym nie wolno się ociągać. Pośpiech Maryi dotyczy życia duchowego i przypomina nam, abyśmy byli równie zapobiegliwi, jeśli chodzi o naszego ducha, abyśmy z zapałem przygotowywali się do narodzin Pana.

12.12.2021 r. III Niedziela Adwentu

Liturgia Słowa:

So 3, 14-17, Iz 12, 2-6, Flp 4, 4-7

Łk 3, 10-18

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: «Cóż mamy czynić?».
On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».
Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: «Nauczycielu, co mamy czynić?».
On im powiedział: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono».
Pytali go też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?».
On im odpowiedział: «Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na waszym żołdzie».
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Komentarz

Herold nawrócenia

Dzisiejsza Ewangelia stawia nam przed oczami postać Jana Chrzciciela, człowieka mocnego wiarą, prowadzącego surowy tryb życia. Jest on głosicielem nawrócenia, heroldem nadchodzącego Mesjasza. Ludzie przychodzą do niego z pytaniem, jak mają żyć. Jan Chrzciciel daje konkretną odpowiedź, że powinni dzielić się tym, co mają; nie używać siły wobec innych ludzi; być uczciwi w swej pracy. Zatem nawrócenie, do którego wzywa Jan Chrzciciel, ma w praktyce oznaczać konkretne gesty uczciwości, sprawiedliwości i solidarności. Dobro zawsze dokonuje się w pewnym trudzie. Jednak to ono prowadzi do głębokiej radości. Dlatego ważne jest uważne słuchanie głosu Jana Chrzciciela i zastosowanie jego wskazań w życiu.

05.12.2021 r. II Niedziela Adwentu

Liturgia Słowa:

Ba 5, 1-9, Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6, Flp 1, 4-6. 8-11

Łk 3, 1-6

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.

Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».

Komentarz

Adwentowe nawrócenie

Jest czas Adwentu, czas oczekiwania. Wykorzystajmy go dobrze, aby przygotować drogę Panu. Wyjdźmy na pustynię, aby się wyciszyć i modlić, i usłyszeć głos Boga. To trudne w codziennym życiu, ale spróbujmy znaleźć chwilę dla Pana. Pomódlmy się, przeczytajmy fragment Ewangelii i zastanówmy się nad naszym życiem, nabierzmy dystansu wobec problemów. Ustawmy na nowo naszą hierarchię wartości: Bóg i miłość, bliźni… Stańmy w prawdzie i zacznijmy pracować nad sobą. Niech pomoże nam w tym postawa Jana, człowieka wielkiej pokory, który wie, że najważniejszy jest Pan.

28.11.2021 r. I Niedziela Adwentu

Liturgia Słowa:

Jr 33, 14-16, Ps 25, 4bc-5ab. 8-9. 10 i 14, 1 Tes 3, 12 – 4, 2

Łk 21, 25-28. 34-36

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec huku morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.

Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.

Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

Komentarz

Nasza adwentowa gotowość

Jezus opisuje swoje drugie przyjście na ziemię. Zjawiska, jakie będą temu towarzyszyć, wywołają strach i przerażenie, ale On nie chce napełniać naszych serc strachem. Jego powtórne przyjście to wypełnienie danej nam obietnicy, dopełnienie odkupienia. Bóg nas kocha, jest miłosierny. Zatem oczekujmy Pana z odwagą i nadzieją. Wypełniajmy przykazania dane nam przez Boga, a będziemy gotowi na spotkanie z Nim, kiedy przyjdzie z całą swoją mocą i chwałą.

21.11. 2021 r. Uroczystość Chrystusa Króla

Liturgia Słowa:

Dn 7, 13-14, Ps 93 (92), 1. 2 i 5, Ap 1, 5-8

J 18, 33b-37

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»
Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»
Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»
Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Komentarz

Chrystus Król Wszechświata i serc ludzkich

Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata. Ono jest dalekie od wojen, nienawiści, egoizmu. Jezus przyszedł dać świadectwo prawdzie, królować w naszych sercach, abyśmy codzienność wypełniali miłością, pokojem, sprawiedliwością i prawdą. On chce, abyśmy przeżywali Jego królowanie przez dar z siebie samych wobec innych, przez ofiarność. Abyśmy żyli wiarą, nadzieją i miłością, abyśmy żyli Jego Ewangelią. Czy pamiętamy o tym, podejmując ważne życiowe decyzje? Czy Chrystus króluje w naszym życiu?

< Poprzednia | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | Następna >

PARAFIA POD WEZWANIEM BŁOGOSŁAWIONEGO IGNACEGO KŁOPOTOWSKIEGO Otwock