17.07.2022 r. XVI Niedziela Zwykła
Liturgia Słowa:
Rdz 18, 1-10a, Ps 15
(14), 1b-2. 3 i 4b. 4c-5, Kol 1, 24-28
Łk 10, 38-42
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go
w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana,
słuchała Jego słowa.
Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła:
«Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy
usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a
potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie
będzie pozbawiona».
Komentarz
Trzeba się zatrzymać
Zwykło się sądzić, że Maria, kobieta o usposobieniu kontemplacyjnym, jest
wzorem życia duchowego. Tymczasem dzisiejsza Ewangelia także o Marcie mówi
bardzo wprost: zatrzymała się. To ważny szczegół. Co prawda, posługiwała i
organizowała tak wiele, że wciąż była w biegu. W ferworze zajęć znalazła jednak
moment, by zwrócić się do Chrystusa. Aby tak się stało, musiała się zatrzymać.
Zwolnić. Porzucić swoje zadania. Chrystus widzi tę energiczną kobietę i docenia
jej wysiłek, by się z Nim skomunikować. To początek ich relacji. Być może
planowała zatrzymać się tylko na chwilę, lecz wierzymy, że nie poszła już
nigdzie dalej i całą sobą, całym sercem przylgnęła do Chrystusa.